DE WOONBOTEN VOOR STUDENTEN IN GRONINGEN
Mijn woonboot-medebewoners waren Oene Spoelstra, hij studeerde Sociale Pedagogiek.
De derde student studeerde scheikunde.
Hij kwam van een boerderij.
De vierde kamerbewoner hebben we zelden gezien.
Wat hij verder uitspookte, was bij ons ook niet bekend.
De woonboten lagen aan de Ulgersmaweg en waren serie-geschakeld.
Met zijn drieën regelden wij, dat wij kookten het eten om de beurt.
Dan haalde je de boodschappen en 's avonds kookte je het eten.
In het weekend, waren de meesten naar huis.
Ikzelf bleef in het weekend om mijn ouders niet als een lastpost te zijn.
De kosten waren voor mijn rekening.
De onkosten betaalde hij met wisselend werk.
De eerste week avond 3 avonden en de tweede week twee avonden.
De avonden telexten naar Amsterdam met TROUW.
Mijn vader had dat baantje voor mij versierd.
Vader vormde met Jan Sloothaak de streekredactie van het noorden van TROUW.
Alle berichten telexten we naar Amsterdam.
Soms was er weinig, een andere keer moest je doorwerken tot ongeveer 10 uur 's avonds.
Mijn collega typte als een razendsnelle JELLE.
Helaas gebruikte ik het type twee-vingers-systeem.
Een vinger van de linkerhand en een tweede vinger van mijn rechterhand.
De heren van de Noord-editie konden zich soms onnoemelijk vervelen en ik beheerste het typen niet zo geweldig.
Dat was wel de werkelijkheid.
Af en toe wisselden we gegevens uit en vaak was dat wel interessant.
Zij als journalisten en ik als student.
Het slimme van dit baantje was de ziekteverzekering.
Mijn ouders behoefden deze ziekteverzekering niet meer te betalen.
De rest betaalden zij wel met de afkorting van mijn baantje bij Trouw.
Elke keer fietste ik naar de WIPSTRAAT, waar het kantoor was van de Nieuwe Provinciale Groninger courant, dat door Trouw opgeslokt.
Mijn vader was de laatste jaren hoofdredacteur en hij zakte naar Chef-redacteur van de Noord-editie van Trouw.
De medebewoners maakten wel wat mee.
Roel van der Meer wilde wat bijwerken.
Toen ik door mijn broer werd gevraagd als leraar enige lessen te geven aan de eerste en de tweede klas, gaf ik de directeur de tip van Roel van der Meer scheikunde student, die men eventueel gevraagd kon vragen voor een paar lessen als scheikundeleraar.
Dat gebeurde, dus was hij niet alleen collega op de mavo in Noordhorn maar tevens medebewoners van een woonboot voor studenten.
Ik herinner me, dat wij liepen hard, richting ?.
Roel liep het best en was sneller.
Dan kwam ik ......en tenslotte met de tong op de schouders.......Oene
Vaak stonden we op bij de woonboot te wachten op Oene om hem een verdiend applaus te geven, dat hij wel verdiend had, want hij was van elke keer van de partij.
Oene stond reeds bekend als 'schrijver'...... maar deze keer maakte hij dat ook waar.
Hij had ingestuurd een verhaal bij de omroep, ik meende.....de NCRV en hij werd uitgenodigd om zijn verhaal met gerenommeerde ACTEURS te zien spelen.
Bij het oefenen mocht hij aanwezig zijn.
Wij hoorden van zijn uitnodiging en gingen naar de TV om het stuk te zien.
Uitstekend verhaal..... Joost mag weten...... waarover het ging.
Met SIGRID KOETSE ........herinner ik me nu nog.
Toch herinner ik mij, dat het verhaal was goed en was geschreven door mijn woonbootcollega.
Toen ik de woonboot verliet voor een huis in Noordhorn als leraar aldaar en hij studeerde Sociaal-Pedagogiek en ik Orthopedagogiek en Theoretische Pedagogiek deed, verwaterde het contact.
Als de schrijver Spoelstra vernam ik ook niets meer.
LINK:
Oosterhoogebrug
Ben Striesenouw
Klapbrug over het Damsterdiep , Oosterhoogebrug
Geen opmerkingen:
Een reactie posten