maandag 20 februari 2017

Bezoek van Martha Kremer- De Haan







Op zondag 19 februari  vertrokken we naar Zuidlaren.
We troffen Jan Kremer ook bij Martha.

Jan klaagde over zijn heup.


Martha was in zichzelf gekeerd, misschien troffen we een verkeerde dag.







Jan Kremer overhandigde mij deze brief, die hij schreef:





Directeur Dignis
Henri Dunantlaan 20
9728 HD Groningen
                                          Zuidlaren, 25 januari 2017

t.a.v. Mw. N. Ybema,

In mijn lange loopbaan als bestuurder en in het zakenleven als
leidinggevende heb ik wel eens beslissingen genomen, die
later bleken niet de juiste te zijn.

In deze categorie zie ik ook het handelen van u als directie.
Acht personen worden overgeplaatst van " De Enk" naar elders.
Alle acht kregen een gelijkluidende brief waarin een
begrijpelijke motivatie ontbreekt.
Ik kan me nl. niet voorstellen, dat deze zeven personen allen één
voor één precies hetzelfde probleem geven.
Het is hen ook niet duidelijk gemaakt wat het probleem is.
Ook voor mij als bezoeker van mijn vrouw.
Martha Kremer- De Haan, die nu ruim twee en half jaar in huisje '4' is
en die ik in het begin elke dag 2 keer bezocht, later 1 keer per dag
en nu (voor mijn eigen rust) om de dag, is de verbazing groot.
Wat betreft huisje '4' betreft het Jaap Zijlstra die moet
vertrekken (tegen zijn zin).
Als er nu één persoon is die 100 % functioneert, dan is hij het
wel.
Ten eerste:
Zijn contact met de bewoners is optimaal, heeft
voor ieder de juiste aandacht en zorg.
Ten tweede:
 Ook zijn collega's weten hem te vinden en hij weet
ook met hen een goede band te hebben en houden.
Ten derde:
Het contact met de bezoekers (de familie) is perfect.
Steeds stelt hij je op de hoogte wat er (in mijn geval) met
mijn vrouw is.

Daarvoor is Aaltje van Es ook overgeplaatst. Ook van haar zijn
bovenstaande goede eigenschappen te zeggen.

Bij voorganger  van Marie José begon de zaak beter te draaien.
Hij luisterde echt naar de mensen en handelde er naar.

Ook ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Marie José
een negatieve rol in het hele gebeuren heeft gespeeld.
Haar contact met de medewerkers maakte juist dat er onrust
ontstond. Heb daar ook persoonlijke ervaring mee.
Maar zij bracht een bezoek met een coach aan de diverse huisjes;
Geen gesprek met de medewerkers op de afdeling
Geen contact met de bewoners.
Na die korte bezoeken werden kennelijk voorstellen aan u als directie gedaan.
Waar is uw contact met de bewoners geweest?
Denkt u dat door deze acht personen over te plaatsen en nieuwe
mensen in te laten vliegen de onrust die er is, dat die
onrust dan verdwenen is? Geen sprake van. Die neemt toe.
Mij is bekend dat van diverse kanten een beroep op u is gedaan
een en ander terug te draaien. Doe dat dan ook. Zie mijn eerste zin!
Medewerkers die met liefde en veel inspanning hun werk willen
doen, daar moeten we voor opkomen, die moeten we steunen.
Zoals het nu gaat is er demotivatie.

Graag uw antwoord,
groeten
J, Kremer

Eikenlaan Zuidlaren


Toen Heleen en ik vertrokken, gaf Jan deze brief.
Hij vond, dat naaste familieleden deze brief lazen.
Uit deze brief blijkt, dat Jan alles het mogelijke doet om  Martha goed te verzorgen.

Groeten van
Janthijs en Heleen


22 oktober 2017

Naar Zuidlaren!
De HAAN

Dit is de DAG die de HERE heeft gemaakt, laten wij, juichen en ons 

VERHEUGEN

Wês in sinnestriel.
in oar hat der ferlet fan.



Jan Kremer wordt binnen gebracht door een inwoner van het gebouw!
Hij was geweest in Assen om daar een dienst bij te wonen op zondag!

zondag 12 februari 2017

Oosterhamrikkade in Groningen

De familie De Haan kwam uit Sneek in Friesland.
Vader De Haan was journalist bij het Friesch Dagblad en werkte in Sneek.
De Nieuwe Provinciale Groninger Courant werd uitgegeven door JAN HAAN en hij gaf boeken uit.
Dat betekende, dat hij journalist werd bij zijn krant en hij kon de boeken, die hij schreef bij Jan Haan uitgeven.
Daarom reisde het hele gezin naar Groningen.
Ze gingen in  een groot huis aan de Oosterhamrikkade 22a wonen vlakbij het centrum van de stad.
Het gezin bestond uit 11 kinderen.
De winkel met POSTZEGELS & MUNTEN was eerder in onze tijd een zaak voor televisies, radio's, en elektrische apparaten onder de naam BRON.










  Oosterhamrikkade 22a

Boven BRON woonde de familie MEIJER.
Ik kende alleen mevrouw Meijer en ze had bij mijn weten 2 zoons.
De oudste liep tegen de twintig en de jongste zoon was een kleuter tegen de vier jaar.
De oudste zoon werd in de buurt Schele Meijer genoemd, maar alleen als hij er niet in de beurt was.
Hij knutselde vaak in een schuur aan een brommer en zoiets.
Je ging hier door, dan kwam je bij de garage met aan weerszijden boxen die gehuurd konden worden om je auto te stallen en andere zaken.
Daarnaast kwamen eerst de schuurtjes, waarvan de familie Meijer ook één huurde.
Als Schele Meijer hier bij zijn schuurtje knutselde durfden we niet rustig langs hem.
Volgens ons was hij zomaar boos en liet duidelijk weten.
Ze vonden hem ADHD voordat, dat werd ontdekt.
Altijd werd eerst gekeken is het daar veilig en dan gingen we verder.
Achter hier kon je uitstekend voetballen!